Децата често проверуваат кои се вашите граници, тие пробуваат да се договорат со вас, се обидуваат да ги преминат границите или пак намерно ги кршат правилата. Работејќи во центарот, често родителите знаат да кажат дека нивното дете не ги почитува, постојано плаче и не сака да ги завршува задачите од училиште. 

Задржете ја присебноста

Запомнете дека понатамошниот однос на детето зависи од вашата рекација-дали ќе биде позитивна или пак негативна. Доколку немате поставено цврсти и јасни граници прекршувањето на правилата од страна на вашето дете постојано ќе е тука. Доколку сте пак премногу строги детето ќе се чувствува ограничено, под константен притисок, што подоцна ќе донесе проблеми во комуникацијата и релациите со другите од својата околина. Како и за повеќето работи, клучот за добар и здрав однос е во балансот. Кога детето го прекршува правилото, не ве почитува како родител, почнува да плаче, се тегне по земја, ве удира, a заканите и речениците од типот: Како се осмелуваш па јас сум твоја мајка!, дополнително ќе ја влошат ситуацијата. Потребно е да вдишете длабоко воздух, да броите до десет и да размислите дали она што во тој момент сакате да го изговорите има позитивно влијание во смирувањето на целата ситуација.

Пронајдете ја вистинската причина

Непочитување на родителите и не извршување на обврските во текот на денот не е секогаш одраз на моменталната состојба, a вистинската причина може да биде во нешто што не е поврзано со тоа. Можеби детето има проблеми со врсниците во училиштето, но се плаши да сподели со своите родители мислејќи дека ќе биде осудено дека вината е негова. Доколку причината е училишната средина, ќе забележите дека детето доаѓа нервозно од училиште, покажува отпор секое утро кога треба да се подготвуваат книгите и ранецот. Како родители разговарајте отворено со вашето дете, прашајте: дали нешто се случува во училиште, како го поминува денот кога е со своите другарчиња, која друштвена игра практикуваат да ја играат.

Прифаќајте ги емоциите на вашето дете

Вашето дете до вчера беше послушно, а денес тоa ви одговара: Тргни се од мојата собa, не сакам да разговарам! Можеби само го повторува тоа што го слушнал од своите врсници и не сфаќа дека таквото однесување е непристојно. Децата често слушаат како нивните другарчиња реагираат на нивните родители и сакаат да ги имитираат. Затоа, кажете му дека е во ред да каже дека е лут, уморен или пак можеби тажен. Но, нагласете дека викање и дрскост, не се опција за решавањето на проблемот.

Зборувајте за тоа кои се последиците од непочитување на правилата

Кога ќе му кажете на вашето дете дека таквото однесување и фразите кои ги користи се несоодветни, објаснете кои се последиците од таквото однесување. Поставете јасни правила и рутини, одредете точно време за спиење, навики за хигиена, спремање за училиште, пишување на домашна задача. Направете планер за неговите обврски и тоа многу полесно ќе се движи во текот на денот кога задачите и правилата се запишани. Бидете доследни, држете се до правилата, тоа е единствениот начин да покажете дека сте сериозни.

Бидете внимателни што и како зборувате

Важно е да вие како родители бидете позитивен пример за најмладите. Тие учат имитирајќи го она што го слушнале и виделе, особено дома. Ако родителите имаат остар и висок тон во разговорот, покажуваат непочит еден спрема друг, децата ќе мислат дека тоа е во ред и ќе го превземат таквиот образец на однесување. Обидете се да се однесувате со почит кон членовите на семејството, пријателите, соседите, дури и кога мислите дека детето не ве слуша, верувајте малите уши често слушаат сè.

Кажете БРАВО за љубезноста

Обрнете внимание на моментите кога детето е љубезно, благодарно и пристојно, не пропуштајте да го пофалите со образложение зошто е тоа за браво. Пример, доколку детето ги почитува и исполнува задачите од планерот за пишување домашна задача, пофалете го на следниот начин: Браво, домашната задача е завршена на време, тоа ти овозможува да имаш повеќе време за слободни активности и вечер да заспиеш порано. Со тоа, покажувате одобрување и поткрепа за таквото однесување, а децата се чувствуваат убаво кога ќе видат дека мама и тато забележуваат колку се добри.

Слично:

Децата и технологијата: како да се ограничи времето пред екраните? КОЈ Е ВИНОВЕН ШТО МОЕТО ДЕТЕ ОТСТАПУВА ОД РАЗВОЈНАТА МАПА? ЗОШТО МОЕТО ДЕТЕ ОДБИВА ДА ЦРТА И СЛИКА? ДАЛИ МОЕТО ДЕТЕ ИМА ДИСПРАКСИЈА?