Кога комуницирате со дете, пред се како родители треба да имате во предвид дека тоа е рамноправен член во дијалогот и задачата на возрасниот е да се грижи дали детето ја разбира пораката испратена до него. Интеракцијата меѓу родителот и детето е комбинација од вербална и невербална комуникација. Притоа, 8% од пораките детето ги прима преку вербалната комуникација со родителот, додека 92% припаѓаат на невербалната комуникација.

Начинот на којшто вие комуницирате со вашите деца, зборовите, речениците, тонот што ги користите –влијае на нивното однесување и на развојот на нивната личност. Уште поважно, тоа влијае и на нивните уверувања за тоа каков е светот и какви се тие самите.

Искуството во работата со деца и нивните родители покажа дека често се случува родителите да испраќаат двојни пораки до своите деца за кои не се свесни. Двосмисленоста обично лежи во фактот дека една порака е испратена вербално, а интонацијата, изразот на лицето, држењето на телото и другите невербални сигнали се сосема спротивна порака. Не е невообичаено да се види мајка која со благ тон, со весело лице додека милува дете, да вели: „Колку си несмасен, не знаеш да заврзиш врвки”. Не е невообичаено да се види татко кој со висок тон, намуртено лице го удира својот син и му вели: ,,Тато те сака и се грижи за тебе”. Во тој момент на детето не му е целосно јасно каков е ставот на неговите родители, добива грешна насока за како се покажува чувството на љубов и грижа.

Неколку совети за квалитетна комуникација со вашите деца:

• Контакт со очи- контактот со очи е од круцијално значење за  емоционално воспитување на вашето дете. Претставува средство за изразување на родителската љубов кон детето, особено ако контактот е придружен со пријатни зборови и пријатен израз на лицето. Спуштете се на висина на детето, фатете го за рака, свртете се кон него, само внимателно и без нагли движења.

• Допирот и физичкиот контакт – се многу значаен дел во комуникацијата со детето. Потребно е физичкиот контакт да биде спонтан, пријатен и природен, а содржината се менува во согласност со возраста на детето. 

• Држење на телото- со навалување нанапред и приближување кон детето , се праќа порака на блискост, почит, разбирање. Расчекорените нозе и раширените раце можe да покажат доминантност и одлучност.  Исправеното и цврсто држење на телото упатува на будност и внимание на детето, додека олабавениот став укажува на незаинтересираност и слабо внимание.

Начинот на кој родителот комуницира со детето станува модел според кој учи да комуницира со другите луѓе, да решава проблеми, да биде свесно за себе и за другите, да се почитува себеси, но и другите.

Слично:

РАЗВОЈНА ДИСФАЗИЈА ИЛИ АУТИЗАМ? ОН-ЛАЈН УЧЕЊЕ – КАКО ДА ИМ ПОМОГНЕТЕ НА ВАШИТЕ ДЕЦА! СЕЛЕКТИВЕН МУТИЗАМ-ДОЛГОТРАЕН И МАКОТРПЕН ПРОЦЕС ЗА ЦЕЛОТО СЕМЕЈСТВО ШТО СЕ ДОБИВА ОД РАЗВОЈНАТА ПРОЦЕНКА?