Дали прошката значи чистење на душата?

Апсолутно да. Простувањето е процес на ослободување од гневот, лутината, омразата, огорченоста, односно од сите негативни емоции кои најмногу му штетат на тој кој ги чувствува. Секој човек е потребно да научи две многу важни нешта, а тоа е да си простува себеси и да им прости на другите. Праксата ми докажала дека секогаш прво треба да почнеме со себе. Престрогиот критицизам и себе-обвинувањето се честа причина за пад на расположението, самодовербата и животното задоволство.

Не е едноставно да се прости, но тоа се учи. Простувањето е подолг процес кој започнува со првиот чекор, а тоа е донесување на свесна когнитивна одлука. Простувањето се прави за себе и не зависи од личноста која ни погрешила, односно од тоа дали заслужува да и простиме. Со простувањето ние ја прифаќаме постапката на другите, иако не ни се допаѓа или не повредила, сепак одлучуваме да ја прифатиме настанатата ситуација и да ја пуштиме лутината во однос на неа. Во тој момент човек  се ослободува, чувствува олеснување, затвора еден гешталт-целина која можеби му тежела во многу случаи и со години. Процесот на простување може да започне независно од покајанието на личноста која не повредила.

Многу од луѓето не знаат дека простувањето е всушност исклучително добро за менталното и физичкото здравје подеднакво.

 Постојат научни емпириски истражувања кои велат дека колку сме подобри во простување, чувствуваме многу помалку стрес, тензија, нивото на депресивни и анксиозни невротски симптоми е помало, а уште поважно дека нивото на гнев е помало. Држење на гневот, хостилноста, огорченоста и презирот се токсични за психо-физичкото здравје на секој човек без исклучок, и се значаен ризик фактор за болести  воопшто, особено на кардиоваскуларниот систем.

Дали кога простуваме треба и да заборавиме?

Простувањето апсолутно не значи дека треба да заборавиме што се случило! Може да простиме, а многу добро да паметиме. Само одлучуваме да се грижиме за себе и да се ослободиме од токсичните чувства. Простувањето воопшто не зависи од другата личност и нејзиното однесување и дали таа се извинила, дали е свесна за сопствената вина или не. Тоа е одлука од себе во корист на себе. Личноста може да прости, но сепак слободно да говори за своите чувства и за настанот, а тоа да не го намалува и потценува виктимизирачкото болно искуство. Уште поважно е да се знае, дека човек не треба да се труди повредите и траумите да ги потиснува во себе или игнорира! Постојат луѓе кои се навистина страшно злоупотребувани, запоставени и виктимизирани кај кои секој обид за потиснување или заборавање, негирање или потценување би им направил уште поголема психолошка потешкотија.

Простувањето е голема доблест и човекова моќ, никогаш никој да не помисли дека е тоа слабост.

Простувањето значи дека го прифаќаме минатото кое не може да го промениме. Човекот е далеку од совршен. Бројот на начини на кој може себеси и меѓусебно да се повредиме е бескрајно голем. Простувањето е лековито за личноста, и добро ни е познато дека е важна егзистенцијална тема која не случајно зазема важно место во голем број религии.

За што сакате да си простите?

На кого сакате да му простите?

Слично:

Не секое дете со висoка енергија или импулсивност има АДХД РАЗВОД-ФАЗИ И ПРЕДИЗВИЦИ! ДЕТЕКТИРАЈТЕ ГИ СТРЕСОРИТЕ И НАПРАВЕТЕ ПРОМЕНИ